Over avatars, digitale nalatenschap en afscheid in tijden van AI.
.png)
Van ABBA als jonge avatars op het podium, tot Jean-Luc Dehaene die tijdens de verkiezingen zijn stem opnieuw liet horen - wat ooit sciencefiction leek, schuift stilaan onze realiteit binnen.
In Zuid-Korea nam een moeder afscheid van haar overleden dochter via een VR-ervaring. Ze ontmoette haar nog één keer… niet als herinnering, maar als virtuele aanwezigheid. De grens tussen rouw en replicatie wordt flinterdun.
We moeten ons afvragen:
Willen we dat de doden blijven praten?
Wat doet dat met verwerking, met afscheid, met zingeving?
AI maakt veel mogelijk, maar wij moeten bepalen wat wenselijk/menselijk is.
AI maakt veel mogelijk, maar wij moeten bepalen wat wenselijk/menselijk is.
Deze keynote schuwt de vragen niet, maar zaait zeker geen angst. Ze reikt inzichten aan, opent gesprekken, en toont waar technologie kan verbinden i.p.v. vervreemden.
Weet dat een voorbereid persoon, veel meer rust kent richting de dood.
“De overledene komt naar zijn eigen uitvaart”
is geen negatief toekomstverhaal. Het is een realistische kijk op een evolutie die al volop bezig is. En jij? Heb je jouw digitale sporen al bewust achtergelaten?
